Paprika (Capsicum annum)

Paprika se gaji od davnina u Americi, a za prvi dodir sa Evropom zaslužan je španski lekar dr Čansa, član Kolumbove posade, koji je prvi doneo seme u Španiju. Preko Afrike, Indije i Kine dolazi do Koreje i Japana. Nazivali su je španski biber, a u mnogim evropskim jezicima naziv paprike izveden je od reči biber. Paprika se podjednako često koristi kao povrće i kao začin. Aleva paprika je sigurno jedan od najzastupljenijih začina. Jela koja pripadaju našoj kuhinji, jela iz Meksika, Indije, Indonezije, Severne Afrike, Španije ne mogu se zamisliti bez začinske paprike – slatke ili ljute.

Paprika ima malu energetsku vrednost – 27 kalorija na 100 gr. Paprika sadrži veliku količinu vitamina A i vitamina C, kapsacin koji povoljno deluje na krvne sudove, stimuliše cirkulaciju, potpomaže smanjivanje otoka, bolova i upalnih procesa. Paprika povećava apetit, olakšava varenje stimulativnim delovanjem na lučenje želudačnih sokova, tako da je pogodna za održavanje telesne težine.

Kajen paprika ili faferonima je tropska paprika istovetna našim. Ovi plodovi obiluju kapsaicinom, supstancom koja deluje na centar u mozgu odgovoran za regulisanje telesne temperature i snižava je.

U kuhinji – Paprika se upotrebljava za začinjavanje raznih jela od mesa, ribe, povrća, sira, kao i za suhomesnate proizvode. S paprikom se slažu biber, beli luk, peršun, bosiljak i majčina dušica.

Paprike se najčešće koriste u mađarskoj kuhinji. Najpoznatija mađarska jela zasnovana na paprici, crvenom luku i svinjskoj masti su gulaš, gulaš čorba, perkelt, tokanj i paprikaš. Recepti se razlikuju od područja do područja, a u njima se uvek naglašava delikatnost spajanja paprike s masnoćom. Masnoća mora da bude dovoljno topla kako bi se razvila aroma.

Većina ljubitelja ljutih jela se slaže da je ljutina paprike, odnosno feferona prijatnija od ljutine bibera.